استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
چکیده
انباشته بودن قدرت در دست دولت، با حق بلامنازع حاکمیت مردم در اِعمال قدرت و همچنین حق تعیین سرنوشت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهروندان وفق اسناد حقوقی و موازین بین المللی، در مغایرتِ کامل است. به باور این نوشتار، توجه به حق مشارکت شهروندان و پذیرش حداکثری این حق از سوی دولت‌‌ها، گذشته از توجیهات نظری، بنا بر ملاحظات واقع‌‌گرایانه نیز، امری بایسته است. با وصف این، در شرایط کنونی و همه گیری ناشی از پدیده کرونا، تغییرات محسوسی در نحوه حکمرانی جهانی رخ نموده و دولت‌‌ها با این توجیه که تحدید حق‌‌ها به معنای ترجیح حق حیات و زندگی شهروندان بر هر امر دیگری است، به سمت سیاست مبتنی بر محدودیت و ممنوعیت هرگونه مشارکت شهروندان متمایل شده‌‌اند. بدین منظور در مقاله پیش رو در پی شناسایی دلایل چرخش واضح دولت‌‌ها و تغییر محسوس در الگوهای حکمرانی جهانی و همچنین تأکید بر این مسئله هستیم که این تغییر نحوه حکمرانی، به ناگزیر و هر چند مقطعی، راه را در مسیر دخالت و هدایت و نظارت گری بیشتر دولت می‌‌گشاید.
آقامحمد آقایی, احسان. (1399). چرخش به سمت الگوی دولت حداکثری «پیامد ناگزیر بحران «کرونا» بر تغییر الگوهای حکمرانی جهانی». فصلنامه تخصصی حکمرانی متعالی, 1(2), 49-56.
MLA
احسان آقامحمد آقایی. "چرخش به سمت الگوی دولت حداکثری «پیامد ناگزیر بحران «کرونا» بر تغییر الگوهای حکمرانی جهانی»", فصلنامه تخصصی حکمرانی متعالی, 1, 2, 1399, 49-56.
HARVARD
آقامحمد آقایی, احسان. (1399). 'چرخش به سمت الگوی دولت حداکثری «پیامد ناگزیر بحران «کرونا» بر تغییر الگوهای حکمرانی جهانی»', فصلنامه تخصصی حکمرانی متعالی, 1(2), pp. 49-56.
VANCOUVER
آقامحمد آقایی, احسان. چرخش به سمت الگوی دولت حداکثری «پیامد ناگزیر بحران «کرونا» بر تغییر الگوهای حکمرانی جهانی». فصلنامه تخصصی حکمرانی متعالی, 1399; 1(2): 49-56.
)