چارچوب نقش آفرینی سازمان‌های مدیریت و برنامه‌ریزی استان‌ها

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علامه طباطبایی

2 پژوهشگر مرکز اقتصاد مقاومتی دانشکده مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام

چکیده

مدیران دولتی و نیز صاحب‌نظران دریافته‌اند که دیگر رویکردهای سنتی به مدیریت جامعه و به‌کارگیری ساختارهای متمرکز و غیر منعطف پاسخگوی شرایط پیچیده امروزی نیست؛ از طرفی باوجوداینکه حکمرانی مطلوب از یک سری اصول و رویه‌های مشترک و جهانی تبعیت می‌کند که بستگی به محیط جغرافیایی یا مقطع زمانی خاصی ندارد اما همواره بخش قابل‌توجهی از اصول و رویه‌های حکمرانی، متأثر از ملاحظات محیطی بوده و وابسته به شرایط زمانی و مکانی خاص است. شرایط اجتماعی و فرهنگی عصر حاضر، بلوغ مشارکت‌های سیاسی، اجتماعی مردمی و نیز مطالبه عمومی مدل‌های حکمرانی مشارکت‌جو، زمینه را برای ارائه مدل‌های حکمرانی متناسب با این اقتضائات فراهم نموده است . در همین راستا یکی از راهبردهای مهم تحول در حکمرانی، تمرکززدایی ساختاری و واگذاری امور به مردم شناسایی شد. یکی از ساختارها و به عبارتی بهتر نهادهای نقش‌آفرین در حکمرانی، تشکیلاتی به نام سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان است. این تشکیلات با توجه به اسناد رسمی، در راستای تحقق حکمرانی استانی دارای شرح وظایف و اختیارات و سوابق خدمات مختلف می‌باشد. این پژوهش در راستای تبیین شفاف‌تر حکمرانی استانی به تبیین نقش‌های سازمان‌های مدیریت و برنامه‌ریزی استان‌ها پرداخته است. در جهت نیل به این هدف از تحلیل مضمون اسناد منتشرشده و نظر خبرگان در گروه تمرکز بهره برده شده است. یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که بر پایه اسناد موردمطالعه، 185 مضمون پایه، ۲۲ مضمون سازمان دهنده و 4 مضمون فراگیر تحت عناوین دیده‌بان، هادی، مجری و حامی برای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قابل‌تصور است.

کلیدواژه‌ها