یکی از اساسی‌ترین وظایف حکومت‌ها در مورد شهروندان و جامعۀ مردم کشورها تأمین امنیت ملی است. امنیت به عنوان بستری برای زندگی، رشد و پیشرفت انسان‌ها در عرصه‌های مختلف، امری ضروری بوده و با توجه به ارتباطات پیچیده میان مؤلفه‌های مؤثر بر ابعاد امنیت ملی، پایداری امنیت ملی به عنوان راهی برای تأمین امنیت ملی حال و آینده مدنظر حکومت‌ها قرار گرفته است. همچنین الگوی «حکمرانی‌خوب» که مبنای سنجش وضعیت حکمرانی میان کشورها از سوی برنامۀ توسعۀ سازمان ملل در قالب 8 شاخص معرفی شده، و به نوعی با امنیت ملی پایدار دلالت کارکردی دارد، گزینه‌ای است که از سوی محقق انتخاب شده تا رابطه‌اش با پایداری امنیت ملی بررسی گردد. برهمین اساس محقق موضوع خود را نسبت «حکمرانی متعالی(خوب)» و «پایداری امنیت ملی ج.ا.ایران»، انتخاب نموده است. هدف اصلی تحقیق، شناخت رابطۀ حکمرانی متعالی و پایداری امنیت ملی ج.ا.ایران، است. روش تحقیق از نظر نوع هدف، کاربردی-توسعه‌ای و از نظر رویکردی، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای و پرسش‌نامه است. داده‌های این تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردیده است. جامعۀ آماری 130 نفر و حجم نمونه برابر فرمول کوکران 69 نفر و پایائی پرسش‌نامه از روش تکرار آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 89/0 از طریقSPSS تأیید شده است. در نتیجه‌گیری، مشخص شد میان حکمرانی‌خوب و پایداری امنیت ملی در ج.ا.ایران، رابطه‌ای معنادار، مستقیم، متقابل و دو سویه وجود دارد، به‌گونه-ای که پایداری امنیت ملی ج.ا.ایران، در پایداری حکمرانی‌خوب در ج.ا.ایران، رابطه‌ای مستقیم و متقابل دارد.
)