"Republic" as a Possibility: The Place of the Republican Order in the Model of Transcendent Governance from the Perspective of Imam Khomeini (RA)

Document Type : reserch

Authors

1 u.tarbiat moddares

2 Master's degree, Political Science, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

Abstract

Before the victory of the Islamic Revolution, Imam Khomeini (RA) outlined his ideal and desirable state with characteristics that do not fully correspond to any of the modern political systems, including the republic, and even openly negates some of the characteristics of the republic. However, with the victory of the Islamic Revolution, he proposes the form and format of the republic to realize the content of the Islamic government. The aim of this article is to analyze the reasons for the emergence of the republic in the model of transcendental governance from the perspective of Imam Khomeini (RA). The main question is why he accepted the republican order as a form of Islamic government among various possibilities. This research is a theoretical and fundamental research and has been conducted with a descriptive-analytical approach. The research data has been prepared using a library-documentary method and by referring to the statements of Imam Khomeini (RA) and the documents of the Islamic Revolution, and has been analyzed and examined within the framework of the "internal logic of political theories" presented by Thomas Spriggans. The results show that the acceptance of republicanism in Imam Khomeini's (RA) model of transcendental governance was not due to some secondary titles or changes in his political thought, but rather based on realist components and by considering the objective and theoretical capabilities of the republican order, considering some limitations such as the lack of governance experience and the unavailability of a suitable model for realizing Islamic government, and paying attention to necessities such as the necessity of implementing Sharia and the priority of content over the form of government; therefore, in presenting the transcendental governance model, Imam Khomeini (RA) is neither a realist or a political pragmatist, nor a dreamy idealist; rather, considering the capabilities, possibilities, necessities, and priorities that are necessary for realistic theorizing, he has introduced the republican order as a possible dimension of transcendental governance.

Keywords

Main Subjects

References

اسپریگنز، توماس (1397). فهم نظریه‌های سیاسی‏، ترجمه فرهنگ رجایی، چاپ چهاردهم، تهران: آگه.
امام خمینی، روح­الله (1393). صحیفه امام، چاپ ششم، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
امام خمینی، روح الله (1376). ولایت فقیه، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
امام خمینی، روح الله (بی تا). کشف اسرار، بی‌جا: بی‌نا.
امین، سیدمحسن (1380). تاریخچه جمهوری­خواهی در ایران، اطلاعات سیاسی اقتصادی، 3 و 4(16): 86 ـ 95.
آبراهامیان، یرواند (1399). ایران بین دو انقلاب، ترجمه احمد گل­محمدی و ابراهیم فتاحی، چاپ بیست و نهم، تهران: نشر نی.
چیت­فروش، سجاد (1395). زمینه‌های اجتماعی ـ سیاسی شکل­گیری مفهوم جمهوریت در فقه سیاسی معاصر ایران، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
حائری، مهدی (1395). حکمت و حکومت، لندن: انتشارات شادی.
حجتی کرمانی، محمدجواد (1389). در حاشیه سنت و تجدد( گسستگی‌ها و پیوستگی‌ها)، تهران: انتشارات اطلاعات.
حسینی بهشتی، محمد (1394). مبانی نظری قانون اساسی، تهران: روزنه.
حسینی بهشتی، محمد (1391). حزب جمهوری اسلامی، گفتارها، گفتگوها. نوشتارها، چاپ دوم، تهران: روزنه.
حسینی زاده، محمدعلی (1386). اسلام سیاسی در ایرن، قم: دانشگاه مفید.
حسینی زاده، محمدعلی و شفیعی اردستانی، رضا (1394). جمهوری به مثابه سکولاریسم؛ بررسی چرایی مخالفت روحانیت با جمهوری از مشروطه تا انقلاب اسلامی، فصلنامه علوم سیاسی، 70(18): 137 ـ 167.
حلاج، حسن (1335). تاریخ تحولات سیاسی ایران در دوره معاصر، تهران: انتشارات جعفری.
الطوسی،  محمد بن حسن (1390). النهایه فی مجرد الفقه و الفتوی، بیروت: دار الکتاب العربی.
الشریف، مرتضی (1363). الرسائل، جلد دوم، قم: دارالقرآن الکریم.
صالحی، سیدجواد (1381). گفتمان جمهوریت و جایگاه آن در اندیشه سیاسی معاصر شیعه، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
عمادی، عباس و قاسمی (1403). شرط «رضایت اکثریت» در تشکیل حکومت و استمرار آن از دیدگاه امام خمینی(ره)، فصلنامه متین، 26(102): 25 ـ 48.
فراتی، عبدالوهاب (1393). روحانیت و تجدد با تأکید بر جریان‌های فکری ـ سیاسی حوزه علمیه قم، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
فیرحی، داود (1384). نظام سیاسی و دولت در اسلام، چاپ سوم، تهران: سمت.
فوزی، یحیی ( 1384)، اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)، تهران: نشر معارف.
قادری، حاتم (1388). اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران، چاپ دهم، تهران: سمت.
کدیور، محسن (1378). حکومت ولایی، تهران: نشر نی.
کرمانی، ناظم الاسلام (1361). تاریخ بیداری ایرانیان، چاپ دوم، به اهتمام علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: آگاه ـ نوین.
کورزمن، چارلز (1400). ناگهان انقلاب، چاپ دوم، ترجمه رامین کریمیان، تهران: نی.
مطهری، مرتضی (1387). آینده انقلاب اسلامی، چاپ بیست و نهم، قم: صدرا.
منتظری، حسینعلی (1388). انتقاد از خود، قم: بی جا.
میرموسوی، علی (1384). اسلام، سنت و دولت مدرن، تهران: نشر نی.
نائینی، محمدحسین (1377). تنبیه الامه و تنزیه المله، تهران: انتشار.
نصری، قدیر (1382). جایگاه و مفهوم روش در مکتب واقع‌گرایی، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 22
Journal of Exalted Governance
Volume 5, Issue 4 - Serial Number 20
Vol. 5, No. 20, Winter 2025
June 2025
Pages 37-57

Files

Share

How to cite

Statistics